Μπορείς και χωρίς λουλούδια

Bαλεντίνοι, Βαλεντινίτσες και οι υπολοιπες θείτσες....



Θα ήθελα να δηλώσω την πλήρη και κάθετη αντίθεση μου στο κόψιμο των λουλουδιών και την θυσία που επιτελούν τα φυτά. Οκ, το είπα αλλά δεν νοώθω καλύτερα.
Τι το θέλεις κοπέλα μου το λουλουδάκι; Τι σε κάνει να νοιώσεις; Μήπως χαρά γιατί πέρασες το ετήσιο τεστ αλλεργίας; Εξαιρούνται οι μουσουλμάνες με την μπουργκα που μπορουν και φιλτράρουν την γύρη.
Ετσι συνηθήσαμε. Να ξεσπάμε στα λουλούδια. Διαχρονική λύση. Το κόσμημα, κόσμημα αλλά πρέπει να συνοδευεται και με το λουλούδι. Εγώ βεβαια δεν το καταλαβαίνω. Πιο πολυ μου θυμίζει την συνταγή των διαιτολόγων που λένε κρεας αλλά με σαλατα. Απαραίτητα. Οκ συμφωνούμε. Στην σαλάτα.
Αλλά και αυτο το δυσμοιρο λουλουδακι πάνω στο...άνθος του να το κόβεις; Πάνω που περιμενε την μελισούλα του να τις προσφερει την γυρη του θα καταλήξει στην καλυτερη των περιπτώσεων σε καποιο βάζο και θα μαραινεται μερα με την ημέρα. Μαθηματικός, βιολογικός και φριχτός θάνατος.
Στην αλλη πλευρα του φεγγαριού μερικα λουλουδάκια απο το ανθοπωλειο ειναι οτι πρεπει για την περισταση. Μονο που το αγορακι τα εχει παρει γιατί πρέπει, γιατι ετσι κάνουν όλοι και κυρίως γιατι εαν δεν το κάνει δεν θα δει χαρά απόψε. Βιολογία γαρ! Περιχαρής για το αναμενομενο αποτέλεσμα οδηγεί με το aircondition ανοιχτό για να παραμεινουν τα λουλουδια φρέσκα αλλά και για να παγιδευτει η γυρη μεσα στο φιλτρο του κλιματιστικου και να μην λερώσει το εσωτερικο του αυτοκινητου.
Ακουγεται ακραιο αλλά δεν είναι. Απλοποιώντας την εξίσωση θα ελεγα οτι τα αγορακια επιζητουν αυτοκινητα, αναζητουν κοριτσακια και εξοπλίζονται με λουλουδακια....
Βεβαια οταν γινουν αντρες θα προσπαθουν να ξαναγινουν αγοράκια, αλλά αυτό δεν ειναι επι του παρόντος.
Ο γραφών έχει οπλστεί με λουλουδακια και τα εχει παραδώσει απο εδω και απο εκεί. Ποτέ μου δεν απολογηθηκα για αυτην μου την πράξη. Συγνωμη.
Η Βαλεντινιακή συνταγη της επιτυχίας θέλει ενα μπουκετο με λουλουδακια, ενα αγνό φιλάκι και ενα ρομαντικο δείπνο. Σε αυτο το σημειο ξεχνάμε οτι το βράδυ δεν πρεπει να τρωμε πολυ αλλά ούτε και μετα τις 19:00 όπως μας υπενθυμίζει η αγαπούλα μας. Ξέχασα το αλκοολ. Αλλά σημερα είναι η μέρα που γιορτάζουμε την αγαπη μας.
Επεσε στην αντιληψη μου οτι πολλά εστιατορια για να προλάβουν την ζητηση εθεσαν χρονικο όριο για το καθε τραπέζι. Κατι αντιστοιχο με την ημιπαρανομή στα ξενοδοχεια της αγάπης. Μα ειμαστε σοβαροί; Η συχρονη εργασιακή πραγματικότητα ασελγει συστηματικα και ατιμωρητα στον καθενα μας καθημερινα, ομοια το μεταφερω στα προσφερομενα λουλουδια, το πρωτοκολλο απαιτει δειπνο και μου φερνουν τον λογαριασμό στην τελευταια μπουκια; Εαν αρνηθω μου δειχνουν το επομενο ζευγαρι που περιμενει. Α και πειναει. Παρομοίως.
Τελικα δεν θελω τιποτα. Η εικονικη πραγματικοτητα στρεβλώνει τον ζωτικό πνευματικο μου χώρο. Οχι δεν θα φαω βιομηχανοποιημενα, Οχι δεν θα πω βλακειουλες και φιλοφρονησεις με την αγαπούλα μου. Οχι δεν βιάζομαι να πάω να εκφρασω την αγαπη μου με ημιπαραμονή ακομα και εαν περιμενει και αλλο ζευγαρι, Οχι Οχι και πάλι Οχι.

Εχω προσφερει λουλουδια και μου το ανταποδιδετε με αυτον τον τροπο;

Αρνούμαι.

Γιατι καλη μου μετα απο ενα υπεροχο ρομαντικο για σενα και χορταστικο για μενα δειπνο πρεπει να πάμε για να..κουτοπωθούμε; Εαν ο ερωτας περναει απο το στομαχι τότε κατσε να μαγειρεψουμε και να φαμε μαζί. Δυσκολο και αδιανοητο. Ξεχασα οτι δεν ξερουμε να μαγειρευουμε, οτι θα σου στερησω την ωρα που θα κανεις ερευνα αγορας για να φορεσεις κατι ωραιο και ειδικο για την περισταση ειδικα για μενα και οτι καποιος θα πρεπει να καθαρίσει το σπίτι.
Αστο μιαν αλλη φορά, κουραστηκα.
Γιατι καλη μου δεν μπορουμε να μιλησουμε;
Γιατι καλη μου μετα το φαγητό πρέπει να κανουμε τρελίτσες; Μα με γεμάτο στομάχι; Θα μου χαλάσεις την πέψη.
Γιατι καλη μου εκείνο το απόγευμα όλοι μα όλοι οδηγούν σαν τρελλοί; Μηπως το ΕΚΑΒ αξιολογει οδηγούς σε πραγματικες συνθηκες αλλα με συμβατικα αυτοκινητα;

Κουράστικα να ρωτάω, εξαλλου δεν επιζητω απαντησεις. Φετος δεν αγορασα λουλούδια. Πηρα μια γλαστρούλα, την εβαλα στο μπαλκονι και της εδωσα μια τσιμεντοποιημενη θεα του λεκανοπεδιου. Προσθεσα λιγο χώμα και νερακι προσδοκόντας συντομα να πρασινισει και να ανθησει.
Μια πρασινη κουκιδα, μια σταγονα αγαπης στο τσιμεντο που μας περιβαλει. Στο εσωτερικο μας τσιμεντο. Η αναμενομενη ρωγμη ειναι η εκφραση της αγαπης, ειναι το λουλουδι που θα ανθισει. Το λουλουδι που θα εκφρασει την αγαπη του χωρις κανενα χερι να μπορει να το κοψει.
Υστερα θα ερθουν και οι μελισσες.
Τις αναμένω.



Y.Γ. Ορίστε με ολα αυτά ξεχασα να αγορασω μετοχές των εταιριών του αγ. βαλεντίνου. Ας είναι, του χρόνου