Μια αγαπη τυλιγμενη σε ναυλον, στο νοσοκομειο

Οτι θα κατέληγα σε νοσοκομειο δεν το περιμενα. Αιφνιδιαστηκα. Απο τις εφημερίδες. Υπαίτιος ειμαι εγώ. Ζητησα 2 κυριακατικες, ο περιπτεράς μου τις πεταξε στην αγκαλια μου, πήγα να τις πιάσω και η μέση μου δεν άντεξε....

Κρακ....!!!!

Βρε τι πάθαμε Κυριακάτικα....

Παλια αγοραζα μονο το χαρτί. Την Είδηση, την Ανάλυση, την Γνωμη. Σαν παραδοσιακός νεοέλληνας αναζητουσα καποιο ηρεμο χώρο να απλώσω το χαρτι και να βυθιστώ μεσα του. Ολα αυτα με συνοδεια απο φραπεδακι. Ανεξαρτητα απο την εποχή ήθελα ενα παγωμενο ποτηρι με καφε. Τα χρονια περναγαν και οι εφημερίδες ανακαλύπτοντας την αναγκη μου ενσωμάτωσαν στην αρχή cd και αργότερα dvd. Αμφότερα κατέληγαν σε σουβερ για τον καφε μου.

Αργότερα το κακο παραγινε. Ενσωμάτωσαν βιβλια, διαφημιστικά εντυπα και οτι αλλο μπορουσες να φανταστείς. Ετσι την πάτησα. Απο το βάρος.
Οχι απο το βαρος της ειδησης.Απο το άλλο βάρος. Το πνευματικό. Μάλιστα ο περιπτεράς μου επιβαιβαιωσε τους φόβους μου.
Για αυτόν η αγορα 2 ή 3 κυριακατικων εφημερίδων πρεπει να αποδιδεται μονο σε αργοσχολους ή...ανεργους.

-Ποτε θα τα διαβασεις ολα αυτά; Και τι θα καταλάβεις;

Τιποτα. Αυτη ειναι η αλήθεια.

Την ωρα που ο καφες τελειωνε και το χερι ειχε λερωθει απο το μελάνι αναζητουσα το τηλέφωνο για εναν αλλο καφε. Αυτη την φορά χωρίς εφημεριδες.
Περιμενα το μελανι να εχει διαποτισει τα χέρια μου για να μπορεσει να φτασει μεχρι τον εγκεφαλο μου μπας και δουλέψει. Πάντα κριτικα ως προς την είδηση.
Βεβαια τώρα στο νοσοκομειο δεν θα εχω αυτη την πολυτελεια αλλά θα εχω χρόνο. Για διαβασμα.
Σε πεισμα όλων όσων επικρινουν συστηματικα αυτη μου την συνήθεια, χαμογελώ και τους απαντώ οτι φροντιζω να πλενω τα χερια μου μετα απο καθε αναγνωση.

Ειναι προτιμοτερο αυτο απο το να σου πλενουν το μυαλό. Χωρις εφημεριδες. Τα cd-dvd επαρκουν για αυτη την δουλειά.

Καποιος με θεωρει τουλάχστον ρομαντικό επειδη ακομα και σημερα διαβαζω. Θεωρει τις τυπωμενες εφημερο-ειδησεις ξεπερασμενες. Αυτός ζει με mobile news alert, newsletters, updates και διαφορα άλλα αγγλοσαξωνικά.

Εγω όμως επιλέγω να παραμενω με τους άλλους. Εξαλλου ολοι με τους άλλους ειμαστε. Μονο ο εαυτός μας μένει μόνος προσπαθωντας να βαλει το δωρακι-προσφορά στn συσκευή αναπαραγωγής dvd που έχει.

Ξερετε κάτι; Τρελλαινομαι οταν βλέπω εφημεριδες τυλιγμενες μεσα στο ναυλον. Η ψευδαίσθηση οτι τα αγοραζεις ολα πακετο δεν ειναι δικαιολογια.
Μα καλα το ναυλον κραταει την ειδηση; Την προστατευει; Απο τι;
Η ειδηση αναρταται σε ενα σχοινι στα περιπτερα αφου τιμωρηθεί να παραμενει τυπωμενη και να χασει την-οποια- φρεσκαδα της ντυμενη μεσα σε ναυλον περιτυλιγμα;

Ιεροσυλία!

Εαν ειναι προσφορα, τοτε ας βάλουν και μια κορδελιτσα, ετσι για να το ωραιοποιήσουμε και ας την βάλουν λιγο πριν τα ταμεια των supermarket.
Αλλά το ναυλον δημιουρηγει και μια αντανακλαση δυσκολευοντας ολους οσους στρεφουν το κεφαλι τους ψηλά για να κανουν μια λαθραναγνωση, ενω τους στερει την συνήθεια να την φυλλομετρουν ετσι που στεκει κρεμασμενη...
Το ζητουμενο θα ηταν να εστρεφαν το κεφαλι τους προς τα πάνω πιο συχνά. Αυτό βεβαια δεν διδασκεται. Κατακτιεται. Ας πάρουν τις κρεμασμενες εφημεριδες για αφορμή και ας πεταξουν το ναυλον στα σκουπίδια...

Υ.Γ. Εχοντας αρκετο καιρό να αποστειλω κατι που εχω γραψει θεωρώ δεδομενο να απολογηθω. Προς τον ευατό μου. Ομοια για την ορθογραφια μου

Υ.Γ. Ηθελα να γραψω για την τρεχουσα επικαιροτητα αλλά δεν τα καταφερα. Λιγο η eurovision, λιγο οι υποκλοπές, λιγο οι φιλοι μας και συμμαχοι Τούρκοι πάει η επικαιροτητα. Τρέχει...μακρια μου...

Υ.Γ. Προσοχή προστατευθειτε.....ερχονται δημοτικές εκλογές......