love at first fuck

Είναι ένα ερώτημα. Υπαρκτό.
-Τώρα εγω πρέπει να σου απαντήσω;
Aνασηκώνει τους ώμους. Οχι δεν το κάνει προσποιητά. Το εννοεί οτι δεν την ενδιαφέρει. Δυτικοαναθρεμένη όπως και εγώ συνεχίζει με τα γλωσικά καταλοιπα απο το κολλέγιο της.
-Whatever. Σε λιγο όμως πρέπει να έχεις φύγει. Εχω deadline και πρέπει να είμαι ετοιμη αύριο.
Δεν ειναι η πρώτη φορά που φεύγω. Ετσι γίνεται πάντα. Ο μύθος θέλει να κάνεις τσιγάρο μετά. Ελα όμως που δεν πρόλαβα να το αρχίσω το άτιμο! Πάντα κοβόμουν! Πρέπει όμως να αναγνωρίσω την πολυτιμη συνειφορά τους στην υγεία μου. Στα νευρα μου όμως;
Γνωστός μου με χλευάζει είτε υπάρχει καφές στο τραπέζι είτε ουζάκι
-Ποιό νούμερο ήταν η χτεσινή;
Αυτός τις μετράει. Εγω οχι. Οχι για να μην χασω τον λογαριασμό, χαμένος είναι ήδη. Δεν θέλω. Τι δηλαδή οποιος φτάσει πρώτος το ταδε νούμερο κερδίζει πλούσια δώρα;
-Τουλάχιστον ήταν καλή;
Ξέρει οτι δεν θα πάρει απάντηση αλλα πρέπει να το πει. Μερικές φορες μιλάει λες και διαβαζει το σενάριο του.
-Ποιά;
Εδω ανταλλάσουμε βλέμματα και ξεσπάμε στα γελια. Είναι η ώρα της αποφόρτησης.Με τον **** δεν είμαστε φίλοι. Οχι με την εννοια που θέτω στην φιλία. Ετυχε να διακομωδήσουμε ύστερα απο κάτι ουζακια πολλά θέματα τα οποία λίγο αργότερα τα αποτύπωσα σε χαρτί. Αυτό ηταν η αρχή. Σβήσαμε γραμμες, βάλαμε άλλες βγήκαν μερικά κειμενάκια που χρησιμοποίησε στην δουλειά του. Η ανταμοιβή μου ηταν να γνωρίσω αρκετά άτομα. Φυσικα και τα κρεβάτια τους.
Το πρόβλημα είναι οτι καμια δεν επιλέγει τον **** για αυτό που πραγματικά είναι παρά μόνο για αυτό που βγάζει μεσα απο την δουλειά του. Εδω ειναι και το μεγαλο μας πρόβλημα. Σαν αντιδραση αποχωρεί πρώτος χωρίς να ειναι πικραμένος.
-Συνήθισα. Ολες ιδιες είναι. Τα εσώρουχα τους αλλάζουν, αλλά μόλις τα βγάλουν και αυτά....
Εγω δεν μπορώ να το συνηθίσω. Ούτε και να το δεχτώ.

-Love before fuck?

Θα το θεωρούσα προυπόθεση, θα το θεωρούσα δεδομένο, θα, θα,θα...Δεν θα απαντήσω ξεκάθαρα. Τα πολλά θα, μοιραία παραπέμπουν σε πολιτικό λόγο. Ετσι...αντιπολιτευόμενος παρακολουθω την πορεία που το πάθος υποχωρεί στην ρουτίνα της καθημερινότητας. Που η καθημερινότητα φθείρει μέχρι να βρεθείς μακριά απο την αγκαλιά της.

-Τουλάχιστον ήταν καλή;
Μήπως η σχέση; Μήπως η αγκαλιά;
Δεν ξερω, δεν μπορώ να ξέρω. Δεν φτάνω μέχρι εκεί. Πρέπει να φύγω πριν φτάσουμε εκεί. Ούτε ενα πλαστό φιλάκι δεν προλαβαίνω να δώσω.
-Οχι γιατί δημιουργεί συναίσθημα.
Γιατί δεν μου λεει οτι εχει ηδη προλάβει να βάλει κραγιόν στα χείλη της και δεν θελει να το χαλάσω;
-Καλά είμαστε και έτσι. Λοιπόν πρέπει να φύγεις τώρα. Τα λέμε την Πέμπτη, οκ;
Ποιά Πέμπτη; Εδω δεν τα λέμε καθόλου. Ανταλλάσουμε υγρά και τίποτα άλλο. Η συναλαγή ειναι καθαρά εμπορική. Εχει και ΦΠΑ-Φιλί Προστιθέμενης Ανασφάλειας.
Αφού λοιπόν μεταξύ μας δεν μπορούμε για κατι περισσότερο ας γίνουμε περισότεροι. Αυτο τωρα λέγεται ομαδική ψυχανάλυση, επίδειξη δυνατοτήτων και...αντοχής ή απλά παρτούζα; Ποτέ μου δεν έμαθα. Επρεπε να φύγω μετά. Τα κορίτσια ήθελαν να μείνουν μόνα τους.

Οπότε τι μένει;

-Love after fuck?

Η παράδοση στο αλκοόλ ειναι αρώστια. Για την τσέπη σου. Μπορεί να την άδειασες, αυτό το ξέρεις σίγουρα αλλα αυτή που είναι δίπλα σου ποιά είναι; Πάλι στους γιατρούς για εξετάσεις; Οχι δεν λέει. Απο την άλλη σου χαμογελάει. Μάλλον είναι ακόμα ζαλισμένη. Ζαλισμένη απλά ή μήπως είναι και αυτή παντρεμένη;
Επιμενει να σου χαμογελάει. Νοιώθεις περίεργα.
why me?
To βλέμμα της πέφτει πάνω σου.
-Πάλι η ξανθια σου βγήκε ελληνίδα;

Ο **** με χλευάζει

Κάτι με κάει. Είναι η κάφτρα απο το τσιγάρο που δεν άναψα. Αλλά δεν καπνίζω, οπότε ποια κάφτρα; Τώρα το βλέμμα της πέφτει μέσα μου. Διησδησε. Επιτέλους κάποια που τόλμησε. Την αγκαλιάζω. Δεν το σκέφτηκα καθόλου.
Το έκανα.
-Ωραια και τι κατάλαβες;
Ο **** έχει γίνει η σκια μου.
Η αποδοχή του άλλου, ο χώρος μεσα στον οποιο γίνεσαι παιδί. Παιδι στην ψυχή, στην έφραση. Χωρίς δόλο, ορθάνοιχτος. Αυτός και εαν ειναι χώρος! Μια αμοιβαία αγκαλιά, ένας χώρος μέσα στο χρόνο που είσαστε μαζί. Χωρίς αλκοόλ, χωρίς τσιγάρο, χωρίς τα χαπάκια της ευτυχίας.
-Και πόσο κρατησε;
Τόσο οσο να δεις την διαφορά. Εκτοτε την ψάχνω.
Η γυναικεία λογική της απόριψης ειναι μη αναστρέψιμη. Επίσης ειναι και σκληρή. Σε καταδικάζει πολύ πριν το αντιληθφείς. Ούτε να απολογηθείς μπορείς. Ξαφνικά εισαι εκτός.
-Να σου πω κάτι;
Φταίνε οι ορμόνες τους. Εχουν περισότερες απο εμας. Γιαυτό και παθαίνουν πιο εύκολα καταθλιψη!!!
Ωραία! Ηρθε και η δικαιολογία για να δέσει το γλυκό. Tίποτα άλλο;
Εγώ όμως δεν φταίω. Ακολουθώ πιστά τις ορμόνες μου, έτσι δεν είναι;

-Love without fuck?

Αυτό και εαν είναι!
-Αγαπούλα μου που πας;
-Να κάνω τσιγάρο
-Μα δεν τελειώσαμε!
-Γιατι πότε αρχίσαμε;
-Από πότε καπνίζεις;
Η ιδέα της απόριψης πληγώνει. Ενίοτε πληρώνει. Μετρητά πάντα. Το μόνο που κάνεις είναι να την κοιτάς στα μάτια. Να την φλερτάρεις. Να της δώσεις όλα όσα στυγνά τις στέρησαν οι δουλειές του συζύγου της. Κόρη ιερωμένου βιάστηκε μετα τον χωρό του ησαια και απο τότε ζει σε μια βίλα με μια πισίνα στο σαλόνι της.
-Είναι trendy. Βλέπω όμως σκιές που με καλούν κοντά τους. Πάρε με μακριά τους.
Το έκανα απο καθαρή περιέργεια. Μπορεί και διαστροφή. Οδηγώ κάτι ακριβό και βγαίνουμε μαζί. Φιλικά.
-Το χαρτζηλικάκι καλό;
Ποιο χαρτηλίκι; Εδω μιλάμε για μισθό. Η μοναξιά της με πληρώνει.
Ποσο αξίζει να της πίασεις το χέρι; Δεν έχει τιμή.
Πόσο αξίζει να την κάνεις να χαμογελάσει; Δεν έχει τιμή
Πόσο αξίζει να μπορέσει να σταματήσει το prozac; Δεν έχει τιμή.
Δεν μπορεσα να της επιστρέψω τα χρηματα.
-Ειναι δικά σου.
Τα δώρησα σε κάποιο ίδρυμα. Δεν αξίζω τέτοια χρήματα. Ούτε και αυτή αλλά δεν μπορουσε να αντιδράσει όταν έπρεπε.
-Φταινε οι κοινωνικές συμβάσεις της εποχής μου. Κοιτα εσυ να περνάς καλά. Και για μένα

Η αλήθεια είναι οτι δεν περνάω καλά.
Η αλήθεια είναι οτι μάλλον περνάω.
Η αλήθεια είναι οτι σίγουρα περνάω καλά
Η αλήθεια είναι οτι προσπερνάω
Δεν υπάρχει αλήθεια, μόνο παραμύθια